Przyjęcie do szpitala dokonywane jest w trzech miejscach:

• Izbie Przyjęć zlokalizowanej przy Szpitalnym Oddziale Ratunkowym,
• Izbie Przyjęć zlokalizowanej w Oddziale Ginekologiczno – Położniczym,
• Izbie Przyjęć zlokalizowanej w Oddziale Pediatrycznym.

W momencie przyjęcia do Szpitala pacjent zobowiązany jest przedstawić:

• skierowanie, wystawione przez lekarza, lekarza dentystę lub felczera (każdego, niezależnie od tego czy udziela on świadczeń w ramach systemu publicznej opieki zdrowotnej czy też włącznie w gabinecie komercyjnym), jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne,

• posiadaną dokumentację medyczną i wyniki badań/ konsultacji zleconych przez lekarza kierującego;
• dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający jego tożsamość (paszport, prawo, jazdy, legitymacja szkolna – w przypadku dzieci do 18 roku życia).

W stanach nagłych skierowanie nie jest wymagane. Po przyjęciu w Izbie Przyjęć, pacjent zostaje przekazany do oddziału, w którym będzie hospitalizowany, zgodnie ze skierowaniem. Odzież osobista pacjentów przechowywana jest w magazynie odzieży. Za pieniądze i inne przedmioty wartościowe Szpital nie odpowiada (można je złożyć w depozycie i odebrać za pokwitowaniem w dniu wypisu ze szpitala).

Informacje o stanie zdrowia Pacjenta

Informacje o stanie zdrowia, planowanym procesie leczenia, przewidywanym terminie wypisania i przeniesienia do innego szpitala mogą być przekazane telefonicznie tylko  w sytuacjach wyjątkowych po uprzednim ustaleniu sposobu ich przekazywania. Kontakt z bliskimi – nasi pacjenci mogą utrzymać za pomocą własnych środków łączności np. telefonu. W przypadku braku własnego telefonu nasz personel udostępni pacjentowi telefon oddziałowy.

Prawidłowe odżywianie jest bardzo ważnym elementem procesu zdrowienia, dlatego u każdego pacjenta przebywającego w oddziale lekarz zaleca odpowiednią dietę, stosowną do wieku i stanu zdrowia. Zdajemy sobie sprawę, że jej przestrzeganie w warunkach szpitalnych nie jest rzeczą łatwą. W związku z ogólnym złym samopoczucie psychofizycznym spowodowanym chorobą, odmiennymi nawykami związanymi z kulturą spożywania posiłków, niemożnością jedzenia “tego na co ma się ochotę”, i wieloma innymi przyczynami pacjenci często korzystają z posiłków domowych. Przynoszenie posiłków domowych nie jest zakazane. Jednak ich wprowadzanie do diety szpitalnej może stać się przyczyną wielu nieprzyjemnych następstw. Dlatego w tej sprawie prosimy o skonsultowanie się z pielęgniarką dyżurną. Pacjenci przebywający w oddziałach szpitalnych otrzymują średnio 3 posiłki dziennie. Przez całą dobę maja możliwość korzystania z kawy, herbaty, mleka czy kompotu. Spożywanie posiłków odbywa się w salach chorych. Pacjentom, którzy z różnych względów wymagają pomocy w spożywaniu posiłków asystują pielęgniarki. Udział w karmieniu mogą brać również bliscy chorego.

O wypisie do domu Pacjent i/lub Jego bliscy informowani są podczas wizyty porannej w dzień wyjścia. W dniu wypisu sekretarka medyczna oddziału prosi pacjenta o przedstawienie dokumentu uprawniającego do bezpłatnego leczenia. Po wykonaniu niezbędnych czynności administracyjnych sekretarka zwraca Pacjentowi jego dokumenty oraz wydaje kartę informacyjną wypisu ze szpitala wraz z receptami. Pacjenci wypisywani są z oddziału z reguły w godzinach przedpołudniowych.

Opłata za przechowywanie zwłok pacjenta przez okres dłuższy niż 72 godziny pobierana od osób lub instytucji uprawnionych do pochowania zwłok oraz od podmiotów, na zlecenie których przechowuje się zwłoki w związku z toczącym się postępowaniem karnym, wynosi 50zł brutto za każdą rozpoczętą dobę po upływie 72 godzin od daty przyjęcia zwłok.

Co ze sobą zabrać?

Do pobytu w Szpitalu należy przygotować się zabierając ze sobą:
– dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający jego tożsamość (paszport, prawo, jazdy, legitymacja szkolna – w przypadku dzieci do 18 roku życia)

Rzeczy osobiste:

• koszula/piżama,
• szlafrok,
• obuwie domowe,
• klapki pod prysznic,
• przybory toaletowe,
• ręczniki,
• wszystkie inne przedmioty niezbędne podczas pobytu w szpitalu.

Rejestracji do poradni specjalistycznych w SPZZOZ w Wyszkowie można dokonać telefonicznie pod następującymi numerami telefonów: Telefon do centrali:

(29) 743 76 00 wew. 419

Telefon do rejestracji przychodni przyszpitalnej: (29) 743-76-58, (29) 743-79-04 735-966-437

Pełnomocnik ds. Praw Pacjenta – Iwona Gutowska Budynek Administracyjno – Diagnostyczny, pokój nr 6 tel. (29) 743 76 45, e-mail: igutowska@szpitalwyszkow.pl Przyjmuje: Poniedziałek, Środa i Piątek w godzinach od 08:00 do 12:00

Prawa pacjenta są zbiorem praw, zawartych między innymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, czy też ustawie o działalności leczniczej. Przestrzeganie praw pacjenta jest ustawowym obowiązkiem wszystkich uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Od organów władzy publicznej począwszy, poprzez osoby wykonujące zawód medyczny, do wszystkich innych, którzy z racji wykonywanego zawodu mają kontakt z pacjentem.

1. Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych:

Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych zgodnych z aktualnym stanem wiedzy medycznej. Osoby wykonujące zawód medyczny (jak lekarz, lekarz dentysta, pielęgniarka, położna, fizjoterapeuta, ratownik medyczny, diagnosta laboratoryjny) mają obowiązek udzielać świadczeń zdrowotnych z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami etyki zawodowej. Świadczenia zdrowotne powinny być udzielane w pomieszczeniach i przy użyciu urządzeń spełniających obowiązujące wymagania fachowe i sanitarne.

W przypadku zagrożenia zdrowia lub życia, Pacjent ma prawo do uzyskania natychmiastowej pomocy medycznej.

W przypadku porodu pacjentka ma prawo do natychmiastowego uzyskania świadczeń zdrowotnych z nim związanych. Pacjent ma prawo żądać, aby lekarz udzielający świadczeń zdrowotnych zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie.

• Żądanie pacjenta powinno zostać odnotowane w dokumentacji medycznej.
• Lekarz może odmówić, jeżeli uzna żądanie za bezzasadne. Ma on wówczas obowiązek odnotować odmowę w dokumentacji medycznej pacjenta.

Zasady te stosuje się także do pielęgniarki (położnej) w zakresie zasięgania opinii innej pielęgniarki (położnej).

2. Prawo wyboru:

Każdy pacjent korzystający ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ma prawo wyboru:

• w ramach podstawowej opieki zdrowotnej – lekarza, pielęgniarki i położnej;
• w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej – lekarza specjalisty spośród wszystkich lekarzy przyjmujących w poradniach specjalistycznych, które mają umowę z NFZ. Wybór placówki medycznej realizującej świadczenia w ramach kontraktu z NFZ jest dowolny;
• w ramach leczenia stomatologicznego – lekarza dentysty spośród wszystkich lekarzy przyjmujących w poradniach, które mają umowę z NFZ;
• w ramach leczenia szpitalnego – dowolnego szpitala, posiadającego umowę z NFZ, na terenie całej Polski.

3. Prawo do informacji:

• Pacjent ma prawo do informacji o swoich prawach, dlatego każda placówka udzielająca świadczeń opieki zdrowotnej jest zobowiązana umieścić stosowną informację na temat praw pacjenta.
• Pacjent ma prawo do informacji o rodzaju i zakresie świadczeń udzielanych u danego świadczeniodawcy oraz o osobach udzielających tych świadczeń.
• Pacjent ma prawo do informacji zrozumiałej i przystępnej dla niego. Ma prawo prosić o wyjaśnienia tak długo, aż przekazana informacja będzie przez niego w pełni zrozumiała.
• Pacjent ma prawo do informacji o  swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu. Ma także prawo zdecydować, komu i jakie informacje o tym mogą być przekazywane.
• Pacjent ma prawo do rezygnacji z otrzymywania informacji.

Powinien jednak dokładnie wskazać, z których informacji rezygnuje, np. o swojej sytuacji zdrowotnej. W przypadku utraty świadomości przez pacjenta obowiązują wcześniejsze ustalenia poczynione z pacjentem. Pacjent do ukończenia 16. roku życia ma prawo do uzyskania od lekarza informacji w formie i w zakresie niezbędnym do prawidłowego udzielenia świadczenia.

4. Prawo do zgłaszania niepożądanych działań produktów leczniczych

Każde niekorzystne i niezamierzone działanie produktu leczniczego pacjent może zgłosić:

• osobie wykonującej zawód medyczny (np. lekarzowi, pielęgniarce, farmaceucie),
• Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
• podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu.

Wszelkie informacje dotyczące sposobu zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych znajdziecie Państwo na stronie internetowej Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych http://www.urpl.gov.pl/pl – w zakładce “Produkty lecznicze”, podzakładce “Monitorowanie bezpieczeństwa leków”.

5. Prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych:

• Osoby wykonujące zawód medyczny mają obowiązek zachować w tajemnicy wszelkie informacje związane z pacjentem, w tym o jego stanie zdrowia, które uzyskały w związku z wykonywaniem zawodu.
• Pacjent może jednak wyrazić zgodę na ujawnienie takich informacji. Bez zgody pacjenta lekarz lub inna osoba wykonująca zawód medyczny mogą ujawnić informacje związane z pacjentem tylko, gdy:

– zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji związanych z udzielaniem pacjentowi świadczeń zdrowotnych innym osobom wykonującym zawód medyczny, uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń;

– zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta albo życia lub zdrowia innych osób; – tak stanowią przepisy odrębnych ustaw; – dzieje się to w ramach postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych.

Osoby wykonujące zawód medyczny są związane tajemnicą również po śmierci pacjenta.

6. Prawo do wyrażenia zgody:

• Pacjent, także małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo do wyrażenia świadomej zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego.

Jeżeli pacjent:

• nie ukończył 18 lat,
• jest całkowicie ubezwłasnowolniony,
• niezdolny do świadomego wyrażenia zgody,

prawo do wyrażenia zgody ma przedstawiciel ustawowy, a w przypadku jego braku – opiekun faktyczny.

Pacjent:

• małoletni, który ukończył 16 lat,
• ubezwłasnowolniony,
• chory psychicznie lub upośledzony umysłowo, lecz dysponujący dostatecznym rozeznaniem,

ma prawo do wyrażenia sprzeciwu co do udzielenia świadczenia zdrowotnego, pomimo zgody przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego. W takim przypadku wymagane jest zezwolenie sądu opiekuńczego.

• Pacjent ma prawo odmówić lub zażądać zaprzestania udzielania świadczenia.

Zgoda lub odmowa powinna zostać poprzedzona przedstawieniem pacjentowi wyczerpującej informacji na temat planowanego, bądź już udzielanego świadczenia. W przypadku zabiegu operacyjnego albo zastosowania metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta, zgodę wyraża się w formie pisemnej. W każdej innej sytuacji zgodę lub sprzeciw można wyrazić ustnie albo przez takie zachowanie się w/w osób, które w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje na wolę poddania się czynnościom proponowanym przez osobę wykonującą zawód medyczny albo brak takiej woli.

7. Prawo do poszanowania intymności i godności pacjenta:

• Pacjent ma prawo do poszanowania intymności i godności – osoba udzielająca świadczeń ma obowiązek postępować w sposób zapewniający poszanowanie tego prawa.
• Pacjent ma prawo do godnego umierania.
• Pacjent ma prawo do obecności bliskiej osoby przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjenta lub w przypadku prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożenia epidemicznego osoba udzielająca świadczeń zdrowotnych może odmówić obecności osoby bliskiej pacjentowi. Odmowa musi zostać odnotowana w dokumentacji medycznej. Obecność innych osób przy udzielaniu świadczenia, np. studentów medycyny, wymaga zgody pacjenta. Jeżeli pacjent jest małoletni, całkowicie ubezwłasnowolniony lub niezdolny do świadomego wyrażenia zgody, wymagana jest zgoda jego opiekuna oraz lekarza udzielającego świadczenia zdrowotnego.

8. Prawo pacjenta do dokumentacji medycznej:

• Pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych

Więcej w zakładce ZASADY UDOSTĘPNIANIA DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ: https://www.szpitalwyszkow.pl/strefa-pacjenta/#1556266235611-20-9

9. Prawo do zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza:

• Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mogą wnieść sprzeciw wobec opinii albo orzeczenia lekarza, jeżeli mają one wpływ na prawa lub obowiązki pacjenta.

Sprzeciw wnosi się do Komisji Lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta, za pośrednictwem Rzecznika Praw Pacjenta, w terminie 30 dni od dnia wydania opinii albo orzeczenia przez lekarza orzekającego o stanie zdrowia pacjenta.

10. Prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego:

Pacjent przebywający w placówce leczniczej, przeznaczonej dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych (np. w szpitalu), ma prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami, ale też ma prawo do odmowy takiego kontaktu. Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, czyli opieki, która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych – w tym także opieki sprawowanej nad pacjentką w warunkach ciąży, porodu i połogu. Prawo to daje możliwość m.in. towarzyszenia pacjentce przy porodzie czy przebywania rodziców z dzieckiem podczas jego hospitalizacji. Jeżeli realizacja tego prawa wiąże się z kosztami, jakie musi ponieść szpital lub inny podmiot udzielający stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, może on pobrać opłatę rekompensującą rzeczywiste koszty. Informacja o wysokości opłaty oraz sposobie jej ustalenia jest jawna i podlega udostępnieniu w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych. Nie podlega natomiast opłatom pobyt wraz z pacjentem małoletnim (lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności) jego przedstawiciela ustawowego (albo opiekuna faktycznego).

11. Prawo do opieki duszpasterskiej:

• Pacjent ma prawo do opieki duszpasterskiej.
• W sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia lub zagrożenia życia podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne jest obowiązany umożliwić pacjentowi kontakt z duchownym jego wyznania.

Więcej w Zakładce “Opieka duszpasterska” – https://www.szpitalwyszkow.pl/strefa-pacjenta/#1542972795008-19-4

12. Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie:

• Pacjent przebywający w placówce leczniczej przeznaczonej dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych (np. w szpitalu) ma prawo do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie. Koszty przechowywania ponosi podmiot wykonujący działalność leczniczą, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

13. Skargi pacjentów:

W centrali i oddziałach wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia funkcjonują komórki do spraw skarg i wniosków, w których pacjent może złożyć skargę związaną z udzielaniem świadczeń opieki zdrowotnej w ramach ubezpieczenia w NFZ. Skargi mogą być składane ustnie lub pisemnie. Pacjent ma prawo żądać pisemnego potwierdzenia przyjęcia skargi. Uwaga! Skarga pisemna, która nie zawiera imienia i  nazwiska oraz adresu osoby, która ją wniosła, nie zostanie rozpatrzona.

Pacjent, którego prawo do ochrony zdrowia nie jest realizowane w sposób dla niego zadowalający, może także złożyć skargę do:

• Biura Rzecznika Praw Pacjenta,
• Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Izby Lekarskiej,
• Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby,
• Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych,
• Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej NIPiP.

Nie rozpatruje się jako skarg pism dotyczących spraw, które zostały rozstrzygnięte prawomocnym wyrokiem sądu lub ostateczną decyzją administracyjną. Przestrzeganie i poszanowanie praw pacjenta jest jednym z podstawowych obowiązków świadczeniodawcy.

Ustawy:

1) Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta – pobierz

2) Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej – pobierz

3) Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych –pobierz

Odwiedziny w SPZZOZ w Wyszkowie odbywają się we wszystkie dni tygodnia. Z uwagi na zwiększoną liczbę czynności i zabiegów wykonywanych przy chorych w godzinach rannych i do pory obiadowej, proponujemy przenieść wizyty na godziny popołudniowe. Ułatwia to lepsze i szybsze zakończenie czynności medycznych.

W związku z aktualną sytuacją epidemiczną związaną z COVID-19 osoby odwiedzające prosimy o przestrzeganie następujących zasad:

• Jednego pacjenta może odwiedzać jedna osoba; odwiedzanie pacjenta jednoczasowo przez dwie osoby odbywa się w szczególnych sytuacjach, za zgodą ordynatora/koordynatora oddziału.
• Konieczne jest stosowanie maseczki zasłaniającej usta i nos przez cały czas przebywania na terenie szpitala.
• Niezwłocznie po wejściu do szpitala należy zdezynfekować ręce.
• Przed wykonaniem czynności pielęgnacyjnych przy odwiedzanym pacjencie osoba odwiedzająca winna uprzednio (bezpośrednio przed kontaktem) dokładnie zdezynfekować ręce.
• Osoby z objawami infekcji nie powinny odwiedzać pacjentów, w szczególności pacjentów z obniżoną odpornością niezaszczepionych przeciw COVID-19 oraz bez historii przebycia zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w ciągu ostatnich 180 dni – z wyjątkiem sytuacji szczególnych (np. w przypadku wizyt pożegnalnych u pacjentów).

Do pielęgniarek/położnych kierować należy wszelkie spostrzeżenia, niepokoje i pytania dotyczące wykonywanych zabiegów higienicznych, żywieniowych, itp.

Informacji o stanie zdrowia udziela ordynator/lekarz prowadzący/lekarz dyżurny. Prosimy o wskazanie bliskiej osoby, upoważnionej do wglądu do dokumentacji medycznej i uzyskiwania informacji o stanie zdrowia.

Odzież osobista pacjentów przechowywana jest w magazynie odzieży.Za pieniądze i inne przedmioty wartościowe Szpital nie odpowiada (można je złożyć w depozycie i odebrać za pokwitowaniem w dniu wypisu ze szpitala).

1. Przyjęcie na leczenie szpitalne odbywa się na podstawie wymaganego skierowania lekarza, lekarza dentysty felczera (każdego, niezależnie od tego czy udziela on świadczeń w ramach systemu publicznej opieki zdrowotnej czy też wyłącznie w gabinecie komercyjnym), jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne.

2. Udzielanie ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, wykonywanie badań diagnostycznych, zabiegów rehabilitacji leczniczej oraz transportu sanitarnego odbywa się na podstawie wymaganego skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (lekarza i lekarza dentysty będącego świadczeniodawcą, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz lekarza i lekarza dentysty, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej).

3. Skierowania wystawione przez lekarzy wykonujących zawód w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej traktuje się jako skierowania w rozumieniu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli spełniają określone w niej wymagania. Do skierowania wystawionego w języku obcym dołącza się jego tłumaczenie na język polski. Tłumaczenie nie musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

4.  Skierowanie nie jest wymagane do świadczeń:
– ginekologa i położnika,
– dentysty,
– wenerologa,
– onkologa,
– psychiatry,
– dla osób chorych na gruźlicę,
– dla osób zakażonych wirusem HIV,
– dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych, kombatantów, działaczy opozycji antykomunistycznej oraz osób represjonowanych z powodów politycznych,
– dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych,dla osób zgłaszających się z powodu uzależnienia oraz dla osób zgłaszających się z powodu współuzależnienia (osób spokrewnionych lub niespokrewnionych, wspólnie z nią zamieszkujących i gospodarujących, oraz osób, których stan psychiczny powstał na skutek pozostawania w związku emocjonalnym z osobą uzależnioną)
– w zakresie leczenia uzależnień,
– dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
– dla weterana poszkodowanego, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
– dla osób do 18 roku życia, posiadających zaświadczenie wystawione przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii lub pediatrii, stwierdzające ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu,
– dla osób posiadających orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r.  o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych Ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych Ustawa z dnia 17 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” Ustawa z dnia 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności

SPZZOZ w Wyszkowie realizując zapisy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami oraz ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się, umożliwia osobom głuchym lub słabosłyszącym korzystanie z pomocy tłumacza języka migowego online. Skorzystanie z usługi jest bezpłatne i nie wymaga wcześniejszego umawiania się na wizytę. Z usługi tłumacza języka migowego online można skorzystać w dwojaki sposób:

• poprzez zgłoszenie się ze swoją sprawą do Rejestracji SOR i Izby Przyjęć, gdzie znajduje się oznakowane stanowisko z dostępem do usługi. Pracownik (za pośrednictwem komputera z kamerą) połączy się z tłumaczem języka migowego. Tłumacz będzie pośredniczył w rozmowie między pacjentem a pracownikiem SPZZOZ w Wyszkowie. Rozmowa odbywa się w czasie rzeczywistym.
• z usługi można także skorzystać nie wychodząc z domu. Wystarczy posiadanie sprzętu komputerowego (komputer PC, laptop, tablet) wyposażonego w kamerę oraz podłączenie do Internetu.

Usługa dostępna jest po kliknięciu w ikonę Kliknięcie linku wywołuje połączenie z tłumaczem języka migowego. SPZZOZ w Wyszkowie informuje również, że w przypadku potrzeby wezwania tłumacza języka migowego i skorzystania z jego usług w siedzibie SPZZOZ w Wyszkowie w trybie planowym należy złożyć Formularz zgłoszenia (dostępny również w Rejestracji SOR i Izby Przyjęć). Wniosek należy złożyć co najmniej 4 dni robocze przed planowaną datą realizacji świadczenia. SPZZOZ w Wyszkowie gwarantuje dostępność tłumacza języka migowego od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-17.00.

1. drogą mailową: kancelaria@szpitalwyszkow.pl
2. osobiście w Kancelarii
3. faksem na nr 29 743 76 05.

Osoba do kontaktu: Wioleta Pawłowska, tel. 29 743 79 10, e-mail: wpawlowska@szpitalwyszkow.pl SPZZOZ w Wyszkowie gwarantuje dostępność tłumacza języka migowego od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-17.00. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1824 ze zm)

1. Pacjent korzystający z bezpłatnych świadczeń zdrowotnych winien posiadać aktualne prawo do takich świadczeń potwierdzone za pomocą elektronicznego systemu e-WUŚ, na podstawie dokumentów tożsamości:

1. 1. dowód osobisty
   2. paszport
   3. prawo jazdy.

Jeżeli pacjentem jest:

1. 1. dziecko do 18 roku życia – dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń jest legitymacja szkolna, lub inny dokument – jak przy osobie dorosłej
   2. dziecko do 6 roku życia – dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń jest inny dokument potwierdzający tożsamość dziecka: paszport, dowód biometryczny, a w przypadku ich braku ustne lub pisemne oświadczenie rodzica lub opiekuna dziecka.
   3. Jeżeli system e-WUŚ nie potwierdza prawa do świadczeń, pacjent może je potwierdzić poprzez okazanie odpowiedniego dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej lub poprzez złożenie stosownego oświadczenia.
   4. Weryfikacji w systemie e-WUŚ nie wymagają pacjenci korzystający ze świadczeń na podstawie tzw. przepisów o koordynacji. Tacy pacjenci winni okazać się jednym z niżej wymienionych dokumentów wydanych przez instytucję innego państwa UE/EFTA:

• EKUZ – Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego,
• certyfikat tymczasowo zastępujący EKUZ,
• poświadczenie potwierdzające prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• formularz E112/S2/S3,
• formularz E123/DA1.